پوست گاو

نکات مهم در جوجه‌ريزی

بستر با ضخامت 8 سانتی‌متر از تراشه و چوبهای تميز اشباع، خشک و عاری از آلودگی‌های خارجی و گرد و خاک.
مادر مصنوعی با 38 درجه سانتی گراد و حرارت سالن 22 تا 26 درجه سانتی گراد و گارد محافظ به قطر 4 متر جهت 250 قطعه جوجه يکروزه بمدت يک هفته تعداد 4 عدد آبخوری داخل گارد.
يک ساعت استراحت در صورت انتقال از يک سايت طولانی و سپس جوجه‌ريزی و دادن آب و دادن خوراک يک ساعت بعد از جوجه ريزی.
دادن خوراک يک ساعت بعد از جوجه‌ريزی
توجه خاص به درجه‌ها و معرفی منابع حرارتی، آب و خوراک، جلوگيری از ورود موش و ساير پرندگان وحشی
ساختمان اداری و مسکونی داخل مزرعه احداث شود، ايجاد حوضچه ضدعفونی به ابعاد و عمق مناسب در مدخل درب ورودی سالن‌ها استفاده از چکمه و لباس مناسب
فضای مورد نياز جوجه يک روزه تا 8 هفته، 8قطعه در هر متر مربع و از 8 هفته تا پايان دوره پرورشی، حد اکثر تا4 قطعه در هر مترمربع.

جوجه‌کشی بوقلمون

فضای پرورش:
بستر پرورش بايد حتی المقدور سر پوشيده و دارای کف بتنی باشد. اما برای جوجه‌ها يا گله‌های محدود، کف چوبی هم مناسب به نظر رسيده که متضمن شرايطی نظير کيفيت چوب و فواصل تميزکاری کف آن می‌باشد. در صورتی که قبلا در بستر ماکيانی از قبيل مرغ يا بوقلمون نگهداری می‌شده، بايد کاملا کف بستر را از هرگونه مواد ضايعاتی و کود زدوده و گندزدايی نمود. به هر حال پس از هر نوبت پرورش بايد سالن را تميز و ضدعفونی نموده و چند روزی قبل از جايگزين جوجه‌های جديد، دمای آن را به حد مطلوب رسانده و بستر را خشک و بدون رطوبت نگه داشت. زيرا بستر خيس يا مرطوب استارت شيوع بيماريهايی نظير کوکسديوز بوده که درمان آن چندان سهل نمی‌باشد.

منابع گرمازا:برای جوجه‌های ۱-۳۰روزه می‌توان از منابع گرمازا نظير لامپ يا هيتر‌های آويزان استفاده نمود. برای مثال از لامپ‌های حرارتی ۲۵۰ وات می‌توان برای ۲۵۰ جوجه استفاده نمود. اما گزينه ايده‌آل آن است که از لامپ‌های حرارتی پشت جيوه ای قرمز استفاده نمود. زيرا از مزيت‌هايی همانند مصرف کمتر برق(۶۰ وات)، نور قرمز (ضدقارچ و باکتری) و همچنين گرمای بيشتری برخوردار است. به منظور تنظيم فاصله منابع گرمازا تا کف سالن، بايد وضعيت جوجه‌ها را بررسی نمود. به طوری که اگر جوجه‌ها در زير منبع حرارتی تجمع کرده بايد فاصله را کاهش‌ (افزايش دما) و در صورتی که به اطراف پراکنده شده، بايد آنرا افزايش داد (کاهش دما). در اغلب موارد مشکلات ناشی از سرما بوده اما بايد توجه داشت که گرمای بيش از حد موجب خشکی عضلات جوجه‌ها و مرگ زودرس آنها می‌گردد. در صورت استفاده از لامپ‌های حرارتی بايد در نظر داشت چنانچه هر يک از لامپ‌ها سوخته باشد يا اتصالی در مدار آنها ايجاد گردد، منجر به افت دما گرديده که در مواقع بحرانی جوجه‌ها روی هم ريخته و درصدی از تلفات بعلت خفگی را در پی خواهد داشت.

گارد يا محافظ جوجه ها:اين مبحث تنها مربوط به جوجه‌های ۱-۱۰ روزه می‌باشد. به طوری که بايد با ايجاد گارد از جنس توری يا ساير وسايل همانند مقوا يا بلوک سفال، جوجه‌ها را در نزديک منبع حرارتی نگه داشت. اين عمل بايد تا زمانی ادامه يابد که جوجه‌ها به طور کامل با فضا آشنا شده و در صورت رها شدن از داخل محفظه گارد، قادر به پيدا کردن منبع حرارتی باشند. ارتفاع گارد بايد قريب به ۳۰ سانتيمتر و شکل آن به صورت مدور باشد به طوری که ۴ گوشه بستر که محل اصلی جمع شدن جوجه‌ها می‌باشد حذف گردد. گارد (محافظ) را بايد زمانی برداشت که جوجه‌ها قادر به پريدن از روی آن بوده که اغلب در ۱۰ روزگی به بعد می‌باشد. فضای گارد را بايد هميشه تميز نگه داشت و از خيس شدن يا کثيفی بيش از حد آن جلوگيری نمود.

ظروف آبخوری و دانخوری:ظروف آبخوری و دانخوری، حتی‌الامکان بايد از جنس پلاستيک باشد زيرا در برابر خميدگی يا شکستگی مقاوم بوده و به سهولت می‌توان آنرا تميز نمود. ظروف دانخوری جوجه‌ها در چند روز اول بايد پهن و سينی مانند باشد تا براحتی بتوانند به خوراک دسترسی داشته و همچنين پنجه‌های خود را با به هم زدن دان تقويت نمايند. اما با بالا رفتن سن جوجه‌ها بايد از ظرف کشيده و دهن باريک جهت جلوگيری از ضايعات و هرز رفتن خوراک استفاده نمود. در کنار ظروف دانخوری، برای هر ۵۰ جوجه بايد ۲ تا ۳ ظرف آبخوری را تعبيه نمود.

تغذيه:خوراک مصرفی در دوره پرورش، بخش اعظمی از هزينه‌های اين دوره را شامل می‌شود. لذا ترکيب و چگونگی تهيه آن بسيار حائز اهميت است. بايد توجه داشت که هرگز از خوراک ساير ماکيان بالاخص مرغ استفاده نگردد. دان مورد استفاده جوجه قرقاول‌ها بايد دارای ۲۸% پروتئين و در سنين بالغ ۲۴% باشد. همچنين از تازه بودن و ترکيب ايده آل دان بايد اطمينان حاصل نمود. زيرا اثر مطلوب اکثر مواد معدنی و ويتامين‌های موجود در خوراک پس از مدتی طولانی از بين رفته و فاقد ارزش غذايی می‌باشد. گندم، سويا و ذرت از ترکيبات اصلی خوراک قرقاول می‌باشد.

دارو و درمان:بهترين اقدامات درمانی برای دوره‌های پرورش، اعمال مديريت صحيح می‌باشد. به طوری که غذای مطلوب و آب تازه بهترين ر‍‍ژيم درمانی برای حصول نتايج ايده آل خواهد بود. از آنجايی که ۸۰% خون را آب تشکيل می‌دهد، لذا می‌توان در نظر داشت که آب مصرفی چه تاثيری را در پی خواهد داشت. آب مصرفی گله هر صبح و هر شب بايد تعويض و ظروف آن هر ۲ روز يکبار تميز و ضدعفونی گردد. در صورت اصرار به مصرف محلول‌های درمانی، می‌توان از مخلوط ويتامين الکتروليت استفاده نمود.

کنيباليسم (همخواری):مسئله کنيباليسم يا پرکنی در بين ماکيان پرورشی رايج و معمول تلقی گرديده که آن را می‌توان با توجه به ۲ نکته تحت کنترل قرار داد. محرک اوليه عمل پرکنی (همخواری) و مراتب حاد آن شلوغی گله يا فضای کوچک و نامناسب بستر می‌باشد. همچنين نور شديد، تهويه نامطلوب و فقر پاره‌ای از مواد تغذيه همچون نمک می‌تواند عاملی جهت شيوع کنيباليسم تلقی گردد. در صورت شيوع کنيباليسم بايد آن را سريعا در مراحل آغازين متوقف نمود که در غير اين صورت، کنترل آن ديگر ميسر نخواهد بود. هنگام مشاهده عامل کنيباليسم بايد نور بستر را با پوشاندن پنجره‌ها و منافذ درب‌ها، کم و تاريک‌تر نمود. به حدی که تنها قادر به تشخيص و يافتن ظروف آب و غذا باشند. همچنين در صورت امکان بايد بستر را گسترش داده يا تعدادی از گله را به مکانی ديگر انتقال داد. چنانچه هريک از راهکارهای فوق موثر واقع نگردد، بايد گله را نوک چينی نمود. اين عمل بسيار حساس بوده و تبحر خاص خود را می‌طلبد. به طوری که تنها بايد نوک بالا را تا قسمت استخوانی قطع نمود. در صورتی که پس از نوک‌چينی، خونريزی مشاهده گردد، می‌توان از نيترات نقره به منظور جلوگيری از آن استفاده نمود. اما در مبحث کنيباليسم بهترين راهکار جلوگيری از بروز آن می‌باشد که بدين منظور بايد به طور متناوب گله را چک نمود. با توجه به اينکه کنيباليسم از قسمت پشت شايع است، لذا از ۱۵ روزگی به بعد بايد هر چند روز يکبار تعدادی از گله را جدا نموده و وضعيت پرهای پشت آنها را بررسی نمود.

بوقلمون

انتخاب تخم برای جوجه‌کشی:به منظور انتخاب بهترين تخم‌ها جهت جوجه گيری بايد به مشخصاتی از گله تخمگذار توجه داشت که در ذيل بيان می‌گردد. روند توسعه نرمال گله و همچنين حصول اطمينان از شرايط بهداشت و سلامت کامل آن. سازگار با شرايط جفتگيری (جفت نر انتخاب شده) و توليد تخم با درصد بالای نطفه‌داری عدم اختلال در فرايند جفتگيری تغذيه شده با جيره مناسب گله مولد عدم همخونی گله به طوری که در حد (F1) باشد. از ذخيره و نگهداری تخم‌های بيش از حد درشت يا ريز بايد خودداری نمود زيرا تخم‌های بيش از حد درشت درصد هچ پايين را داشته و تخم‌های ريز نيز جوجه‌هايی با جثه ضعيف و کوچک را به بار می‌آورد. از ذخيره و نگهداری تخم‌های با پوسته نازک يا ترک خورده بايد خودداری نمود. زيرا اينگونه تخم‌ها رطوبت مورد نياز جهت رشد جنين را به سختی در خود نگه داشته و از سوی ديگر احتمال وقوع بيماريهای ارگانيسمی در تخم‌های ترک خورده افزايش می‌يابد.
از قراردادن تخم‌های با شکل غير معمول در دستگاه بايد خودداری و تنها از تخم‌های تميز و سالم برای جوجه‌کشی استفاده نمود. شستن تخم‌ها يا تميز کردن آنها با پارچه مرطوب توصيه نمی‌گردد، زيرا با شستن تخم پوشش محافظ آن از بين رفته و منافذی برای ورود انواع باکتری که عامل بيماريهای ارگانيسمی بوده، ايجاد می‌گردد.

ذخيره و مراقبت از تخم:در بسياری از موارد، توجهات تنها معطوف به دوره جوجه‌کشی بوده و مراقبت خاصی از تخم‌های ذخيره شده برای قرار گرفتن در دستگاه بعمل نمی آيد. در حالی که مدت زمان ذخيره و نگهداری بيشتر از زمان جوجه‌کشی حائز اهميت می‌باشد. زيرا حتی در اين زمان نطفه تخم بعنوان يک جنين، زنده و در حال زيست بوده و هرگونه غفلت و عدم رعايت نکات مربوطه موجب هچ ناموفق و يا مشکلاتی اعم از مرگ جنين يا نقص عضو و مشکلات ارگانيسمی می‌گردد. لذا در مدت زمان نگهداری تخم‌ها بايد نکات زير را مد نظر قرار داد.

تخم‌ها را بايد حداقل روزی ۳ بار جمع آوری نمود. اما در صورتی که دمای روز به بالای ۸۵F رسيده، بايد دفعات جمع آوری را به ۵ مرتبه افزايش داد. تخم‌ها را به طور کلی ۲ تا ۳ دفعه در صبح و ۱ تا ۲ دفعه در بعد از ظهر جمع آوری نماييد.

تخم‌های دارای آلودگی اندک همانند لکه خون روی پوسته، ذرات کود چسبيده يا گرد و غبار بستر را می‌توان با ساب زنی توسط کاغذ سنباده نرم برای زمان جوجه‌کشی ذخيره و آماده نمود.

تخم‌ها را بايد در شرايط مرطوب و خنک (دمای ۱۵ – ۱۴) (رطوبت ۷۵ – ۷۳ درصد) نگهداری نمود.

تخم را بايد به حالتی در شانه‌های ذخيره قرار داد که انتهای کوچک تخم رو به پايين باشد.

در صورت ذخيره تخم‌ها برای مدت زمانی بيشتر از ۶-۵ روز، بايد آنها را روزی ۲-۱ بار چرخاند و وضعيت آنها را بررسی نمود. بهترين زمان برای نگهداری تخم‌ها ۸-۷ روز بوده و حداکثر تلرانس آن ۱۲-۱۱روز بوده که توصيه نمی‌گردد. زيرا با گذشت زمانی بيشتر از آن، درصد هچ تخم‌ها افت می‌نمايد. هنگام انتقال تخم‌ها از اتاق ذخيره به دستگاه، بايد اندکی تامل نمود تا دمای تخم‌ها که تقريبا ۱۵ درجه می‌باشد با دمای معمول هوا منطبق گردد. زيرا در غير اين صورت، انتقال ناگهانی تخم‌ها از محفظه ذخيره به دستگاه باعث افزايش شديد دما شده که موجب کندانس رطوبت و وارد آمدن شوک خسارت باری به تخم‌ها می‌گردد.

دستگاه جوجه‌کشی:برای واحد‌های بزرگ می‌توان دستگاه ستر و هچر را به صورت مجزا در نظر داشت و در مورد واحد‌های مبتدی يا دارای ظرفيت محدود می‌توان از يک دستگاه جوجه‌کشی دارای شانه‌های ستر و سبد‌های هچر استفاده نمود. به طوری که بعد از ۲۱ روز تخم‌ها از شانه‌های ستر برداشته شده، به سبد هچر انتقال يافته و در داخل دستگاه قرار می‌گيرد. اما آنچه در اين ميان حائز اهميت است محل استقرار دستگاه در فضای مسقف و بسته بوده که دارای سيستم تهويه مطلوب جهت فراهم آوردن هوای تازه می‌باشد. در کنار تهويه نامطلوب، چرخش تخم و گندزدايی دستگاه و تخم ها، اغلب مشکلاتی که در زمان هچ روی می‌دهد ناشی از بی‌دقتی در کنترل دما و رطوبت دستگاه می‌باشد. به طوری که دما و رطوبت بيش از حد کم يا زياد طی فاصله زمانی خاصی در رشد و وضعيت زيستی جنين تاثير گذاشته و می‌تواند مشکلاتی نظير مرگ جنين، ضعف يا خروج سخت جوجه از تخم را به بار آورد. در دستگاههای تمام اتوماتيک که دارای فن جريان هوا می‌باشد، بهترين دما تا ۲۱ روز۹/۹۸ F با تلرانس ۵/۰ F می‌باشد. بايد در نظر داشت که گرمای بيش از حد دستگاه يا موجب مرگ جنين در اثر تبخير زود هنگام رطوبت شده يا تولد زودرس جوجه‌ها پيش از زمان مقرر را باعث می‌گردد.
در مورد رطوبت دستگاه، تا روز ۲۱ بايد آنرا روی ۶۰-۵۸% رطوبت نسبی يا ۸۶-۸۴% F قرار داده و در ۳ روز آخر آن را تا ۶۸% نسبی يا (۹۰F ) افزايش داد. بايد توجه داشت که ميزان تهويه در روز‌های آخر جوجه‌کشی و نيز در زمان هچ افزايش يابد. تنظيم شرايط تهويه بدين دليل حائز اهميت است که اکسيژن از روزنه‌های تخم وارد شده و از سوی ديگر دی اکسيد کربن به همين روش از تخم خارج می‌گردد. لذا با افزايش حجم و رشد جنين بايد به ميزان تهويه افزود تا اکسيژن بيشتری به جوجه برسد.

مدیریت جایگاه و محیط پرورش
تدارک محیطی که از نظر میزان رشد ٬ یکنواختی و بازده لاشه به عملکرد مطلوب برسد هدف اصلی در این قسمت است .برای رسیدن به این هدف باید سالن ایزوله و دارای امکاناتی جهت تأمین دما و تهویه باشد .
در پرورش بوقلمون گوشتی می توان سالنها را بصورت کراس یا تونلی ساخت .باید اقلیم منطقه را در این مورد در نظر داشت و در تهیه جایگاه باید به نکات زیر توجه کرد :
vجهت سالن
vمیزان عایق بندی سالن از نظر حرارتی و هوا
vدر منطق گرم باید از سیستم کولینگ استفاده کرد.
vاز وسایل گرمازا (هیتر) برای تامین دما استفاده می شود .
vدر صورت استفاده از مه پاش در سالن باید به ذرات آب ٬ کیفیت آب از نظر مواد معدنی و آلودگی میکربی توجه شود
تراکم گله :
تراکم تٲثیر زیادی بر عملکرد گله دارد . در صورتی که تراکم بالا رود رشد یکنواخت گله آسیب می بیند و دسترسی پرنده به آب و دان کمتر می شود . تراکم بیش از حد همچنین رشد ٬ ماندگاری ٬ کیفیت بستر را مختل می نماید و آسیب های فیزیکی ایجاد می کند و باعث افت کیفیت لاشه در اثر تاول سینه ٬ سوختگی مفصل خرگوشی می شود و زمینه ساز اپیدمی سریع بیماریهای میکربی و ویروسی در گله می شود .

تهویه و کیفیت هوا :
به منظور تٲمین هوای مطلوب و دفع گازهای سمی (دی اکسیدکربن٬آمونیاک٬رطوبت ) در داخل سالن و کنترل دما نیاز به هواکش در سالن است .
میزان هوای لازم برای هر کیلوگرم وزن زنده بوقلمون حداکثر 5/7 مترمکعب در ساعت است . فراوانی آسیب و بیماریهای مزمن تنفسی می تواند به دلیل مشکل کیفی هوا و ناکافی بودن تهویه ایجاد شود . تهویه ناکافی موجب مرطوب نشدن بستر ٬ افزایش بیماریهای انگلی و افت کیفیت لاشه و افزایش حساسیت نسبت به بیماری می گردد .
بستر :
در انتخاب مواد بستر باید به قابلیت جذب رطوبت ٬ قابلیت تجزیه در محیط ٬ نرم و مناسب بودن ٬ تمیزی و عاری بودن از فساد و فاقد گرد و غبار بودن ٬ امکان تهیه مناسب از منبع مطمئن بهداشتی توجه گردد .
آلودگی مواد بستر به قارچ عملکرد پرنده را دچار مشکل می کند . بستر مرطوب باعث بروز بیماریهای انگلی و افت کیفیت لاشه می شود .
آبخوری :
یکی از دلایل مرگ و میر جوجه ها در هفته اول پرورش از دست دادن آب بدن است و بدین خاطر دسترسی آسان جوجه به آب سالم و مناسب بسیار با اهمیت است .
در تامين آب باید به نکات زیر توجه شود :
vامکان دسترسی به آب در طول 24 ساعت وجود داشته باشد .
vبه ازای هر 40 جوجه یک آبخوری در نظر گرفته شود و تعداد آبخوری باید کافی و قابل دسترسی باشد .
vآبخوری را هر روز شسته و روزانه ارتفاع آبخوری تنظیم شود
vبرای 4 روز اول پرورش آبخوری اضافی فراهم شود
vکیفیت آب از نظر مواد معدنی و آلودگی بسیار قابل اهمیت است و درجه حرارت مناسب آب هنگام مصرف 12-10 درجه سانتیگراد است .

.

دانخوری :
به ازای 35 جوجه بوقلمون یک دانخوری سطلی در نظر گرفته شده است .
نکات زیر در استفاده از دانخوری قابل اهمیت است :
vارتفاع دانخوری روزانه تنظیم شود بطوریکه پشت پرنده با کف دانخوری همسطح باشد .
vدر چهار روز اول دوره پرورش از سینی ٬کارتن و روزنامه جهت تغذیه جوجه استفاده شود.
vتعداد دانخوریها در سالن باید کافی باشد و بطور یکنواخت در سالن پخش گردد .
vتنظیم نامناسب دانخوری باعث افزایش ضایعات دان میشود .
vفضای ناکافی دانخوری موجب کاهش رشد و عدم یکنواختی گله و همچنین آسیبهای فیزیکی میشود .
مدیریت جوجه :
ایجاد یک گله از یک روزگی ٬ تحریک و تکامل هر چه زودتر رفتار خوردن و آشامیدن و امکان رسیدن به اوزان هدف و یکنواختی گله از اهداف مدیریت جوجه است .
برای رسیدن به این مهم به نکات زیر توجه گردد :
vدر تامین جوجه باید طوری برنامه ریزی شود که اختلاف وضعیت ایمنی و فیزیولوژیک بین جوجه ها به حداقل برسد و حتی الامکان از یک واحد و از یک گله جوجه تهیه شود(یکسان وهمسن)
vباید از وضعیت بهداشتی گله مادر و جوجه آگاهی کافی داشت و واحد جوجه کشی باید کارت بهداشتی جوجه صادر نماید .
vدر حمل و نقل جوجه و وسیله حمل کننده باید دمای حدود24-20 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 75%را رعایت نماید.

هنگامی که این پرنده مضطرب یا هیجان‌زده می‌شود پوست برهنه در ناحیه گلو و سر می توانند از خاکستری به رنگهای قرمز، سفید و آبی تغییر رنگ دهند. به همین علت در زبان فارسی به آن بوقلمون می گویند.(بوقلمون نوعی از پارچه دیبا است که با تغییر جهت تابش نور به آن از رنگی به رنگی دیگر در می آید).زمانی که اروپاییان برای نخستین بار با بوقلمون در شمال آمریکا برخورد کردند آن را به طور اشتباه پرنده گینی نامیدند. همچنین مشخص شد که بوقلمون نر از راه ترکیه وارد مرکز اروپا شد و نام این کشور بر روی این پرنده باقی‌ماند(به زبان انگلیسی) و این اشتباه همچنین موجب شد که نام علمی شود: ملیگریس (نام پرنده گینی در یونان است). همچنین نام‌های زیادی در زبانهای دیگر برای بوقلمونها که خاستگاه غیر بومی دارند، دیدگاهایی از زمان قدیم درباره این پرنده دیده شده‌است و باید اضافه کرد که معلوم نیست که بوقلمونها واقعاً از کجا آمده‌اند.

با توجه به سیاست گذاری وزارت جهاد کشاورزی کشور و کنترول روند جوجه ریزی ها این صنعت تبدیل به صنعت پر رونق اقتصادی و کاهش ریسک تولید گردیده که به همت عده ای از دلسوزان بخش کشاورزی پایه ریزی کشته است.

جا دارد از این عزیزان به نوبه خود تشکر کنم که با جدیت خویش توانسته اند این صنعت نو پا را پایدار نگه دارند.

آنچه که در حال گذار از آن هستیم

با توجه به قیمت های کنونی قیمت تمام شده مرغ زنده 4150تومان است با تلفات متعارف، ریسکهای تولید و غیره .

قیمت امروز 3800 تا 4300 تومان در کشور است که انشاالله با تمهیدات دولتی و پشتیبانی دام کشورو دست اند کاران بخش تولید به نقطه مطلوب خواهند رسید.

لذا با توجه به قیمتهای نزولی مرغ ،بوقلمون با اندکی تغییرات روند ثابت را طی نمود .

مزایای این صنعت پرورش بوقلمون:

پرورش بوقلمون به لحاظ اقتصادی و روند عرضه به بازار نسبت به مرغ دارای مزیتهایی می باشد

که با توجه به نوسانات موجود می توان حد اکثر بهره برداری و نفع اقتصادی را بدنبال داشته باشد که ذیلا به مواردی اشاره میشود

1- بوقلمون گوشتی به لحاظ مدت پرورش در سال می توان 2 تا 2.5 دوره اقدام به جوجه ریزی نمود که نسبت به پرورش مرغ گوشتی که در سال 4 الی 6 دوره انجام میشود به لحاظ خرید پوشال –هزینه های ضد عفونی –واکسیناسیون و غیره باعث صرفه جویی میشود

2- در پرورش بوقلمون گوشتی ملاک تولید گوشت ضرایب تبدیل و موقعیت بازار هدف میباشد

ولی در پرورش مرغ گوشتی با توجه به کوتاه بودن دوره و محدودیت ارائه وزن مرغ به بازار و عوامل متعدد مرغداران نمی توانند استراتژی مطلوبی در ارائه پرنده زنده داشته باشند ولی در پرورش بوقلمون در مدت زمان پرورش می توانند در 3 الی 3.5 ماه قسمتی از بوقلمون ها را ارائه به بازار کنند و مابقی پرنده را با اوزان 15 تا 23 کیلو وارد بازار کنند یعنی محدوده وزنی ارائه به بازار از 8کیلوگرم تا 23 کیلوگرم می باشد که امکان تصمیم گیری درست را جهت پرورش دهنده را فراهم میسازد از دیگر مزایای این صنعت می توان به کند نمود سرعت روند رشد پرنده اشاره نمود که با اجرای اینسیاست می توان از بازاربدون منفعت اقتصلدی به بازار مطلوب با سود رسید.

استفاده از گوشت بوقلمون چند سالی است كه در كشور ما افزایش یافته و اغلب آن را در قفسه مواد پروتئینی فروشگاه‌های بزرگ به صورت تكه‌های ران و سینه بسته‌بندی شده یا به صورت درسته در برخی مغازه‌های عرضه‌كننده گوشت مرغ می‌بینیم، اما سوال اینجاست، با توجه به قیمت بالای گوشت بوقلمون نسبت به گوشت مرغ، آیا وارد كردن این گوشت به برنامه غذایی مفید است؟بوقلمون پرنده‌ای از نژاد قرقاولان و بزرگ‌ترین و سنگین‌وزن‌ترین پرنده خانگی است. گوشت این پرنده حاوی هر دو نوع گوشت سفید و قرمز است. 65 درصد گوشت بوقلمون سفید و در ناحیه سینه و 35 درصد آن تیره و در ناحیه ران‌ها قرار دارد. هریك از این گوشت‌ها از نظر طعم و مزه باهم متفاوتند. گوشت سینه و بال‌ها سفید و لذیذ و از نظر مزه شبیه گوشت گوساله است و گوشت قرمز آن كه اغلب در ران‌ها یافت می‌شود، بسیار نرم و طعمی شبیه گوشت پرندگان وحشی یا شكاری را دارد.
افزایش حجم توده گوشت قسمت‌های سینه و ران نسبت به حجم استخوان و در نتیجه ضایعات كمتر نسبت به گوشت‌های مشابه ویژگی برجسته بوقلمون است.

گوشت بوقلمون به دلیل بافت ویژه‌ای كه دارد هنگام طبخ حجم خود را از دست نمی‌دهد و به دلیل داشتن پروتئین بالا، حداقل چربی اشباع، كمترین سطح كلسترول و فقدان چربی میان بافتی در مقایسه با گوشت قرمز از اهمیت بسیاری برخوردار است و منبع خوبی از ویتامین‌های A، B1، B3، B6، B12 و املاحی چون سلنیوم، منیزیم، مس، آهن، روی، پتاسیم و اسید آمینه تریپتوفان به شمار می‌رود. یكی از ویژگی‌های منحصر بفرد گوشت بوقلمون نسبت به سایر گوشت‌های سفید، ویتامین A و نقش مهم تقویت سیستم ایمنی آن است كه بویژه در فصل سرما، مصرف آن به كودكان و سالمندان توصیه می‌شود.

این گوشت به دلیل دارا بودن اسید آمینه تریپتوفان به ترشح بیشتر سروتونین كمك كرده و باعث سرحالی و آرامش در افراد دچار علائم افسردگی موقت می‌شود.مصرف 150 گرم گوشت بوقلمون حدود نیمی از اسیدفولیك مورد نیاز روزانه را تامین كرده و مصرف مقدار متعادل آن برای خانم‌های باردار مفید است.اسید آمینه تریپتوفان موجود در گوشت بوقلمون به دلیل تقویت سیستم ایمنی بدن می‌تواند علائم بیماری ام‌اس را كاهش دهد، نقش مهمی در خوابیدن دارد و باعث بهبود خواب در مبتلایان به بی‌خوابی مزمن می‌شود.این گوشت اگر فاقد مواد هورمونی باشد، می‌تواند میزان هورمون تستوسترون را در بدن آقایان در حد مطلوب نگه داشته و منجر به افزایش عملكرد جنسی و افزایش گلبول‌های قرمز خون شده و از پوكی استخوان جلوگیری كند.بوقلمون‌ها به دلیل پاهای فعال در ناحیه ران‌ها دارای رگ‌های خونی بسیاری هستند. این رگ‌ها حاوی هموگلوبین‌های حاوی آهن هستند كه اكسیژن را به ماهیچه‌ها می‌رسانند. بنابراین هرچه رنگ ماهیچه ران‌ تیره‌تر باشد مصرف آن برای كسانی كه كمبود آهن دارند مفیدتر است. اسید آمینه موجود در گوشت بوقلمون می‌تواند از تجمع سرب و جیوه در بدن جلوگیری كرده و با كمك به عملكرد كبد، سموم بدن را دفع نماید.

بوقلمون برنز
بوقلمون برنز از نژاد بوقلمون های اهلی است . اگرچه رشد به مراتب بیشتری دارد ولی از نظر ظاهر بسیار شبیه بوقلمون وحشی آمریکای شمالی است .با وجود اینکه نژاد این دسته از ماکیان در سالهای اخیر رو به نقضان گذاشته است ولی باز می توان از آنها به عنوان موجودات خوب و مولد خانگی یاد کرد.گزارشات حاکی از این است که بوقلمون های برنز در مقایسه با سایر گونه های بوقلمون اندکی آرام تر هستند و این باعث می شود که به راحتی بتوان آنها را در کنار خود نگهداری نمود.پرورش دهندگان این حیوان می گویند زمانی که شما وارد محل زندگی بوقلمونهای برنز بشوید آنها به راحتی برای دریافت غذا به شما نزدیک می شوند .

مثل بیشتر بوقلمونها ، بوقلمونهای برنز نسبت به سرما و تغییرات آن بسیار حساس می باشند و بایستی در قبال چنین شرایطی محفوظ نگه داشته شوند .اغلب خانواده های بوقلمون برنز به عنوان حیوانات خانگی به فروش می رسند.در مرحله بلوغ بوقلمونهای برنز معمولاُ وزنی بین ۲۵ تا ۴۰ پوند دارند ، این در حالی است که وزن بوقلمونهای ماده بین ۱۴ الی ۲۶ پوند متغییر است .پرهای آنها رنگ سیاه مات دارد و لکه های قهوه ای متمایل به سبز بر روی آنها در زیر نور خورشید مثل رنگهای متالیکی می درخشد .کفل این نوع بوقلمون رنگ برنز خاصی دارد در حالی که پرهای ناحیه جلوی بدن او بیشتر قرمز و سبز رنگ است . لبه دم بوقلمون برنز ،دور تا دور نوار سفید رنگی دارد . در حال حاضر دو نوع از بوقلمونهای برنز وحشی و سینه پهن بیشتر با مقاصد تجاری تولید میشوند و دلیل آن این است که سینه آنها گوشت نسبتاً زیادی دارد .بوقلمونهای برنز به آمریکای شمالی تعلق دارند .

از حدود ۵۰۰ سال قبل قوم آز تک آنها را به عنوان حیوان خانگی مورد استفاده قرار می دادند.اگرچه هر دو نوع بوقلمونهای برنز در آمریکا کمیاب شده اند ولیکن بوقلمون سینه پهن بیشتر مورد استفاده عموم قرار دارد .این نکته را نیز باید افزود که پرورش سینه پهن ها بسیار مشکل تر از نوع وحشی آنها می باشد و دلیل آن این است که آنها به دلیل سینه پهنشان نمی توانند جفت گیری کنند و تکثیر آنها به صورت تلقیح مصنوعی صورت می گیرد . تا سال ۱۹۶۰ بوقلمونهای برنز عمده ترین بوقلمونهای بودند که در ایالات متحده پرورش داده می شدند.بوقلمونهای برنز نر را می توان با زایده گوشت زیر گردنشان از بوقلمونهای ماده تشخیص داد .برخلاف نوع وحشی بوقلمونهای برنز که به طور طبیعی جفت گیری می کنند بوقلمونهای سینه پهن به دلیل سینه پهن خود ، نمی توانند به طور طبیعی جفت گیری کنند . تلقیح مصنوعی روشی است که در این مورد به کار گرفته می شود.

امروزه اختلالاتی در مورد نژاد بوقلمون ((وایت هلند)) به وجود آمده است . اگرچه اغلب بوقلمونهای سفید را به نام ((وایت هلند)) می شناسند ولی همه آنها استانداردهای نژاد مزبور را دارا نمی باشند .نژاد بوقلمونهای واقعی ((وایت هلند)) روز به روز کمیاب تر می شود . بنابراین اقدامات حماینی جهت حفاظت آنها باید صورت گیرد .بوقلمونهای ((وایت هلند)) دیگر به طور گروهی پرورش داده نمی شوند .پرورش دهندگان نژاد اصیل بسیار کم هستند و آنها بر این نکته اتفاق نظر دارند که بوقلمونهای مذکور با استاندارهایی مورد ارزیابی قرار می گیرند که به مرور زمان از استانداردهای نژاد اصیل فاصله گرفته است . این نوع بوقلمونها تنها توسط علاقه مندان پرورش داده می شوند و پرورش آنها بسیار محدود می باشد در حال حاضر نوعی از بوقلمون ((وایت هلند)) به طور تجاری پرورش داده می شوند .اگرچه امروزه بیشتر گونه های بوقلمون سفید هلندی که به منظور مقاوم بودن با نژادهای دیگر آمیخته شده است دارای چشمهای قهوه ای رنگ می باشند ولیکن نژاد اصیل این دسته از بوقلمونها دارای چشمان آبی بوده است.

برخی از انواع نر این بوقلمونها هنوز هم دارای غبغب سیاه هستند.رنگ گردن و زیر گردن بوقلمونها مثل ساق پا و انگشتان پای آنها ، سفید متمایل به صورتی می باشد.منقار آنها هم رنگ صورتی دارد و هم می تواند رنگ استخوانی داشته باشد .در روی سر بوقلمونهای مزبور نشانه ای از رنگ سرخ آبی وجود دارد.بقیه اندام بوقلمون وایت هلند را پرهای شاداب سفید رنگ پوشانده است . امروزه ، گونه های از بوقلمونهای سفید هلندی که با بوقلمونهای ((لارج وایت)) آمیخته شده است دارای سینه ای پهن و پاهای کوتاه تر در مقایسه با گونه های اصیل می باشند.بوقلمونهای نر اصیل معمولا حدود ۳۳ پوند و نوع ماده حدود ۱۸ پوند وزن دارند.اگر چه نمی توان به طور قطعی اظهار نظر نمود ولی باور بر این است که بوقلمونهای ((وایت هلند)) در کشور هلند پرورش یافته و نژاد آنها گسترش یافته است .ذر این میان بوقلمونهای وحشی نیز از آمریکا به اروپا صادر شده اند ولی هلند و اتریش به گونه های سفید که یکی از آنها همین نوع است علاقه مند بوده اند.

اولین بار ، بوقلمون در اوائل قرن ۱۸ وارد ایالات متحده و بریتانیا گردید و تا سال ۱۸۴۷ نژاد استاندارد این حیوان محفوط بوده است .امروزه گونه های وایت هلند که به طور تجاری هم پرورس داده می شوند از مشهورترین گونه هایی هستند که در تعطیلات زمستانی در ایالات متحده به فروش می رسند ولیکن بیشتر آنها اصیل نیستند و یا به عبارت دیگر گونه های اصیل بوقلمون مذکور نسبتاً کمیاب است .مراقبت از بوقلمونهای وایت هلند شبیه سایر بوقلمونها می باشد . و به خاطر جثه بزرگشان برای این حیوانات باید به حد کافی فضای لازم برای حرکت وجود داشته باشد.بوقلمونهای اصیل ((وایت هلند)) را به سختی می توان پیدا کرد و نژاد آنها به ندرت پرورش داده می شود . برخلاف گونه های تجاری این نوع واقعی آن برای پرورش و تکثیر نیاز به تلقیح مصنوعی وجود ندارد.

تدارک محیطی که از نظر میزان رشد ٬ یکنواختی و بازده لاشه به عملکرد مطلوب برسد هدف اصلی در این قسمت است .برای رسیدن به این هدف باید سالن ایزوله و دارای امکاناتی جهت تأمین دما و تهویه باشد .
در پرورش بوقلمون گوشتی می توان سالنها را بصورت کراس یا تونلی ساخت .باید اقلیم منطقه را در این مورد در نظر داشت و در تهیه جایگاه باید به نکات زیر توجه کرد :جهت سالن
… میزان عایق بندی سالن از نظر حرارتی و هوا
… در منطق گرم باید از سیستم کولینگ استفاده کرد.
… از وسایل گرمازا (هیتر) برای تامین دما استفاده می شود .
… در صورت استفاده از مه پاش در سالن باید به ذرات آب ٬ کیفیت آب از نظر مواد معدنی و آلودگی میکربی توجه شود

… پرورش گله های کوچک باید در ماه ها ی گرم سال آغاز شود تا نیاز به مسائل پر خرج برای گرم کردن به حداقل برسد. آشیانه جوجه ها باید چنان بنا شود که به سهولت و بدون هیچگونه ناراحتی بتوان آنرا تهویه نمود.
… اگر یک ساختمان خوب و کوچک قابل حصول نباشد می توان در یک سالن بزرگ یک آشیانه کوچک ساخت. کف آشیانه باید به گونه ای ساخته شود که به سهولت قابل تمیز کردن باشد.محل پرورش بوقلمونهای جوان (poults) باید به قدر کافی گرم و فاقد رطوبت اضافی باشد. همچنین، یک آشیانه با امکانات تهویه خوب و به خوبی عایق بندی شده در مناطق با شرایط اقلیمی سرد از اهمیت خاص برخوردار است. پنجره آشیانه جوجه ها باید چنان باشد که وقتی باز می شود به طرف پائین سر بخورد و یا چنان از پائین لولا شود که هنگام باز شدن هوای تازه و احتمالا سرد مستقیما روی بدن جوجه ها نوزد بلکه پس از برخورد به سقف وارد آشیانه شود که این امر بهترین نوع تهویه را ممکن می سازد. پنجره ها باید در جلو و عقب آشیانه مستقر شوند. برای هر m2 آشیانه یک دهم m2 پنجره منظور می شود.

بعضی پرورش دهندگان محوطه پرورش را با پرچینی محصور می کنند و از آشیانه بعنوان سر پناه استفاده می کنند. همچنین می توان از سایبان ها نیز استفاده نمود، هنوز هم تعدادی از پرورش دهندگان از سایبان استفاده می کنند که اغلب به آشیانه یا سرپناه متصل اند. کف سایبان ها از نرده های تخته ای یا سیم ساخته می شود و با فاصله کمی از زمین مستقر می گردند تا مدفوع زیر آن و بر روی زمین بریزد که این امر تمیز کردن آن را آسان می کند.
البته توجه داشته باشید که بوقلمونهای نژاد درشت را در سایبان هائی با کف نرده ای و سیمی نباید نگهداری کرد زیرا دچار طاول و پینه و همچنین اختلالات کف و ساق پا می شوند که این عوارض در بوقلمونهای نژاد سبک بروز نمی کند.در واحدهای بزرگ از روش پنجره بسته (windowless) استفاده می کنند که این گونه آشیانه ها باید کاملا عایق بندی شوند. باید در هر دقیقه حدود ۰۳/۰ متر مکعب هوا با فشار حدود ۵/۰ سانتی متر بر هر کیلو وزن بوقلمونهای بالغی که در معرض تهویه هستند وارد شود.

بوقلمون بزرگترین و سنگینترین پرنده خانگی است . برخی مبدا اصلی این پرنده را آمریکای شمالی و مرکزی ذکر می کنند و برخی دیگر ساکنین مکزیکو یعنی سرخپوستان آزتک و مایا را مسئول اهلی شدن آن می دانند درسال ۱۵۸۱ پس از کشف مکزیک بوقلمون به آن کشور وارد شد و سپس در سال ۱۵۲۴ بوقلمون اهلی به انگلستان برده شد و در قرن ۱۶ و ۱۷ مصرف گوشت بوقلمون در انگلستان رواج زیادی گرفت .
اولین شخصی که به طور مکتوب در شال ۱۴۹۹ به بوقلمون اشاره کرده و در مورد آن بحث نموده است پدروالونسونینو می باشد . ضمنا او را اولین فردی می دانند که در سال ۱۵۰۰ میلادی بوقلمون را به اروپا برد .
دلیل اساسی افزایش تولید و مصرف گوشت بوقلمون در اروپا و آمریکا چنین توجیه می گردد . گوشت بوقلمون از لحاظ چربی و کالری فقیرو ازنقطه نظرکارکردی درتغذیه بسیاربا اهمیت و ارزش غذایی آن شبیه گوشت گوساله های بسیار جوان بدون چربی است .

امکان عرضه گوشت بوقلمون به اشکال متنوع وجود داشته و می توای آنها را به حالت لاشه کامل یا قطعات ران و سینه و یا به صورت کالباس و سوسیس و غیره وارد بازار مصرف نمود .
نگهداری بوقلمونها تنها به چهار دیواری سالنها محدود نشده بلکه این امکان حتی در مزرعه و فضای باز برای آنها بیشتر ممکن است .تاریخچه نگهداری در ایران :این پرنده درزمان شاه عباس صفوی توسط تعدادی از تجار ارمنی که به ایتالیا رفته بودندبه ایران وارد شد و از آن به بعد ارامنه مامور تکثیر و پرورش آن گردیدند .
به نظر می آید که چون جنس نر این پرنده می تواند همانند دیبای رومی رنگ چهره و فرم پرهای خود را هر لحظه به گونه ای درآورد و ضمن ترسو و کودن بودن بسیار لذا بهترین نام برای او می توانسته همین بوقلمون باشد . نگهداری سنتی بوقلمون در نواحی خراسان گیلان و مارندران آذربایجان غربی، شرقی مرکزی ، فارس ، اصفهان و کرمان متداول است .

با توجه به سیاست گذاری وزارت جهاد کشاورزی کشور و کنترول روند جوجه ریزی ها این صنعت تبدیل به صنعت پر رونق اقتصادی و کاهش ریسک تولید گردیده که به همت عده ای از دلسوزان بخش کشاورزی پایه ریزی کشته است.جا دارد از این عزیزان به نوبه خود تشکر کنم که با جدیت خویش توانسته اند این صنعت نو پا را پایدار نگه دارند.آنچه که در حال گذار از آن هستیم با توجه به قیمت های کنونی قیمت تمام شده مرغ زنده 4150تومان است با تلفات متعارف، ریسکهای تولید و غیره .قیمت امروز 3800 تا 4300 تومان در کشور است که انشاالله با تمهیدات دولتی و پشتیبانی دام کشورو دست اند کاران بخش تولید به نقطه مطلوب خواهند رسید.لذا با توجه به قیمتهای نزولی مرغ ،بوقلمون با اندکی تغییرات روند ثابت را طی نمود .

آماده سازی سالن جهت ورود جوجه
جهت ورود جوجه باید سالن را بعد از شستشو با آب و با استفاده از فرمالین ضد عفونی نموده و سپس 3/1 سطح سالن با استفاده از پلاستیک یا برزنت جدا گردد . پوشال جهت بستر و یا روزنامه در سطح سالن پهن گردد و سپس آبخوریهای دستی و سینی های دانخوری را به میزان مورد نیاز در سطح مورد نظر پخش نمود .
با استفاده از فرمالین و پرمنگنات باید سالن گاز داده شود و بعد از 24 ساعت هوای سالن توسط هواکش تخلیه شود به نحوی که سالن از گاز تخلیه گردد . حرارت سالن را حدود 25 درجه سانتیگراد تنظیم گردد و از قرار گرفتن آبخوری و یا دانخوری در نزدیک منبع حرارتی جلوگیری شود .

در 12 ساعت اولیه ورود جوجه بهتر است از آرد ذرت جهت تغذیه جوجه ها استفاده گردد و سعی شود جوجه ها حرکت داده شوند . همچنین جهت پخش بهتر دان از ته کارتن نیز استفاده میشود . لازم به ذکر است برای جلوگیری از آبریزی باید پوشال بطور یکنواخت در سالن پخش گردد تا ایجاد ناهمواری مخصوصا در زیر آبخوریها ننماید .
از تجمع جوجه ها در یک محل باید جلوگیری شود . بهترین روش تنظیم حرارت و جلوگیری از ایجاد کوران است بدین صورت پخش جوجه ها یکنواخت میگردد . برای جلوگیری از بروز بیماری و ایجاد گله یکنواخت باید از روش پرورش تک سنی استفاده شود . تخلیه جوجه باید بطور یکنواخت در سطح سالن پخش گردد و امکان دسترسی جوجه به آب و دان باید کنترل شود .

مقامات ایالت "کرالا" در جنوب هند که اخیراً انفولانزای طیور در آن شیوع گسترده ای داشته و ایالت های همجوار تدابیری را اتخاذ کرده اند تا از شیوع بیشتر این بیماری که تاکنون منجر به معدوم سازی 200 هزار مرغ و اردک شده جلوگیری به عمل آورند.

به دنبال از بین رفتن بیش از 15 هزار اردک مصدوم در یکی از فارم های ایالت "کرالا"ی هند انفولانزای H5N1 تایید شد.

مرکز دامپروری ایالت "تامیل نادو" در تمامی مناطق بازرسی مسیرهای منتهی به کرالا، دامپزشکانی را قرار داده تا از ورود طیور از کرالا به این منطقه جلوگیری کند. همچنین این دامپزشکان بر روی تمامی وسایل نقلیه ای که از کرالا می آیند ضدعفونی کننده اسپری می کنند.

همچنین فرمانداری تامیل نادو که از مناطق اصلی تولید کنندۀ مرغ محسوب می شود، 20 تیم تشکیل داده که در صورت وجود هرگونه انفولانزا فوراً اقدامات لازم را انجام دهند. علاوه بر این، کارشناسان دامپزشکی وزارت دامپروری، بازرسی روزانه از تمامی فارم های خصوصی دارند تا از پیشگیری انفولانزا جلوگیری کرده باشند.از دیگر تدابیر اتخاذ شده محدود کردن ورود وسایل نقلیه و کارکنان سایر فارم ها، جلوگیری از تشکیل آب راکد در کنار مرغداری و همچنین از لانه سازی و یا ماندن طیور وحشی و مهاجر در اطراف مرغداری ، و همچنین تامین پرنده با خوراک باکیفیت می باشد.کارشناسان دامپزشکی با بازرسی فارم های خصوصی به آنها توصیه کردند در صورت وقوع مرگ دسته جمعی طیور حتما گزارش دهند چرا که می تواند از نشانه های انفولانزا باشد.

بستر با ضخامت 8 سانتی متر از تراشه و چوبهای تمیز اشباع ، خشک و عاری از آلودگی های خارجی و گرد و خاک . مادر مصنوعی با 38 درجه سانتی گراد و حرارت سالن 22 تا 26 درجه سانتی گراد و گارد محافظ بقطر 4 متر جهت 250 قطعه جوجه یکروزه بمدت یک هفته تعداد 4 عدد آبخوری داخل گارد .یک ساعت استراحت در صورت انتقال از یک سایت طولانی و سپس جوجه ریزی و دادن آب و دادن خوراک یک ساعت بعد از جوجه ریزی .دادن خوراک یک ساعت بعد از جوجه ریزی توجه خاص به درجه ها و معرفی منابع حرارتی ، آب و خوراک ،جلوگیری از ورود موش و سایر پرندگان وحشی ساختمان اداری و مسکونی داخل مزرعه احداث شود ،ایجاد حوضچه ضد عفونی به ابعاد و عمق مناسب در مدخل درب ورودی سالن ها استفاده از چکمه و لباس مناسب فضای مورد نیاز جوجه یک روزه تا 8 هفته ،8قطعه در هر متر مربع و از 8 هفته تا پایان دوره پرورشی ، حد اکثر تا4 قطعه در هر مترمربع.

البته بدیهی است که حتی در این حالت نیز استفاده از نظرات کارشناسی و روشهای شناخته شده علمی می تواند تاثیر به سزائی در افزایش راندمان کار و همچنین ارتقاء کیفیت محصول و کاهش هزینه های تولید داشته باشد.البته توجه داشته باشید که استفاده از سیستم پرورشی باز تنها در مناطقی که نوسانات جوی و دمائی بسیار کم و یا قابل پیش بینی دارند مناسب و کاربردی بوده و دراین مناطق و در صورت مناسب بودن شرایط آب و هوائی، می توان جوجه بوقلمون ها را در سن 8 هفتگی وارد چراگاه یا گردشگاه نمود. پرورش بوقلمون به روش باز و در چراگاه می توان هزینه های تولید را تا حد زیادی کاهش داد. بویژه هنگامیکه پرورش دهنده از دانه های محصول مزرعه خود جهت تغذیه بوقلمون میتوان استفاده کرد.

جهت بازدهی بهتر از دان آماده مخصوص بوقلمون در دانخوریها بعلاوه گیاهان آیشی سه الی چهار ساله ، سبزی یا علوفه مرتعی و گیاهان یک ساله نظیر سویا، شلغم، کلم، آفتابگردان، شبدر قرمز نیز استفاده کرد.همچنین می توان برای چراگاه دائمی یونجه، شبدر و ... را نیز بکار برد.البته پرورش در چراگاه نیز مشکلات خود را دارد. تلفات ناشی از بیماریهائی که از خاک منتقل می شوند و ضایعات حاصله از حشرات و انگلها، گرفتاریهای حاصله از شرایط جوی و همچنین از بین رفتن بوقلمونها در اثر حمله احتمالی حیوانات از مشکلات پرورش در روش باز هستند. البته برای کاهش این مشکلات می توان از روشهای تکمیلی نیز بهره گرفت و با استفاده از پناه گاه های سیار که به آسانی قابل ساخت و حتی جابه جائی هستند می توان تا حدودی به کاهش مشکلات ذکر شده کمک نمود .توجه داشته باشید که حتی پرورش پرنده در فضای باز نیز برای موفقیت می بایست تابع یک سری قوانین و قواعد علمی باشد . لذا در این مورد نیز باید در کنار کاهش هزینه های سرمایه گذاری و تولید، موارد فنی و رفاهی پرنده نیز مد نظر قرار گیرند.

فضای مورد نیاز

در صورت پرورش بوقلمونها در مرتع استفاده از سیستم چرخشی و دوره ای و همچنین پناهگاه های قابل حمل و نقل جهت جلوگیری از بروز مشکلات احتمالی بسیار مفید خواهد بود. در اینحالت ساختمان پناهگاه، نشیمنگاه، دانخوریها و آبخوری های خاصی برای اجرای این سیستم مورد نیاز است. در صورت پرورش بوقلمون در چراگاه و به روش باز بایستی برای هر بوقلمون حدود 0/5 متر مربع پناهگاه در نظر گرفت. همچنین به ازا هر 250 بوقلمون حدود 5000 مترمربع چراگاه یا گردشگاه لازم است. چراگاه یا گردشگاهی که لااقل یک سال (دو سال بهتر است) در آن بوقلمون پرورش داده نشده باشد برای پرورش این پرنده مناسبتر است. همچنین چراگاه مورد نظر بایستی به طرز مناسبی زه کشی و محصور شده باشد. در صورت امکان کاشت گیاهان خاص جهت محصور ساختن گردشگاه، ایجاد محیط طبیع.

مشاهده پست مشابه : دریافت پايان نامه كشاورزي گرايش زراعت